Χημική σύσταση και διατροφική αξία μήλων

Διατροφική αξία και σημασία για την ανθρώπινη υγεία των μήλων Τα μήλα περιέχουν έναν εξαιρετικό συνδυασμό θρεπτικών συστατικών, ο οποίος εξασφαλίζει ιδιαίτερα οφέλη για την υγεία. Ένα μέτριο μήλο (160γρ) παρέχει στον οργανισμό σημαντικές ποσότητες φυτικών ινών, βιταμίνης C, καλιού και φλαβονοειδών. Οι αδιάλυτες φυτικές ίνες βοηθούν στην καλύτερη λειτουργία του εντερικού σωλήνα. Συμβάλλουν έτσι στη μείωση της δυσκοιλιότητας και στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου. Όσον αφορά στις διαλυτές φυτικές ίνες αυτές προκαλούν μείωση της «κακής» χοληστερόλης στο αίμα. Η κατανάλωση 2-3 μήλων ημερησίως μειώνει τα επίπεδα της χοληστερίνης και μπορεί να επιφέρει σημαντικά οφέλη για την υγεία της καρδιάς. Τα μήλα είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες, όπως βιταμίνη C, κερκετίνη, κατεχίνη, χλωρογενικό οξύ κ.ά. Τα αντιοξειδωτικά, απενεργοποιούν τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου και τις καθιστούν αδρανείς και αβλαβείς για τον οργανισμό. Τα φλαβονοειδή, που περιέχονται σε υψηλές συγκεντρώσεις στα μήλα, είναι επίσης ουσίες με ισχυρή αντιοξειδωτική ικανότητα. Άλλες φλαβονοειδείς ουσίες επιφέρουν αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις, εμποδίζουν την συσσώρευση αιμοπεταλίων ή συνεισφέρουν στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Όλες αυτές οι ιδιότητες, καθιστούν τα φλαβονοειδή ένα ιδιαίτερα σημαντικό μέσο για την πρόληψη και αντιμετώπιση καρδιαγγειακών προβλημάτων. Γενικά, η κατανάλωση μήλων έχει συνδεθεί με καλύτερη λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος στους ενήλικες, πιθανότατα λόγω των αντιοξειδωτικών ιδιοτήτων τους. Η χημική σύσταση των νωπών μήλων (ανά 10Og) δίνεται στον παρακάτω Πίνακα Πιστεύεται πως τα φλαβονοειδή και τα φαινολικά οξέα που περιέχονται στον χυμό μήλου, συντελούν στη μείωση της φλεγμονής στους αεραγωγούς, στοιχείο βασικό για τον συριγμό και την εκδήλωση άσθματος. Ο συνδυασμός της δράσης της πηκτίνης και των αντιοξειδωτικών ουσιών που περιέχουν τα μήλα, έχει θεωρηθεί ως μια από τις καλύτερες ασπίδες προστασίας του ανθρώπου από τον διαβήτη. Η παρουσία της πηκτίνης, επιδρά θετικά στο μεταβολισμό της γλυκόζης και βοηθά στη διατήρηση των επιθυμητών επιπέδων σακχάρου στο αίμα. ΙΩΑΝΝΗΣ Ν. ΘΕΡΙΟΣ Ομ. Καθηγητής Γεωπονικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης