Η χθεσινή ημέρα ήταν άλλη μία από αυτές που θα θυμόμαστε για τα "θαύματα" της φορολογικής πολιτικής στην Ελλάδα.
Σχεδόν από το πουθενά το ΥΠΟΙΚ φρόντισε (σ.σ.αναλυτικά ρεπορταζ στο Capital.gr) με μία διευκρινιστική εγκύκλιο επί παλαιότερου νόμου να βυθίσει τις τιμές των δεκαετών και πενταετών ομολόγων προκαλώντας την φυγή μεγάλης μερίδας επενδυτών που τα είχαν επιλέξει τους τελευταίους μήνες, ιδιαίτερα μετά την έκδοση του πενταετούς ομολόγου.
Μέσα σε ελάχιστο χρόνο τα spreads και οι αποδόσεις εκτινάχθηκαν σε επίπεδα που είχαμε μήνες να δούμε. Στο τέλος βέβαια της ημέρας η ηγεσία του ΥΠΟΙΚ – κατά την συνηθισμένη τακτική – αναδιπλώθηκε και με μία ακατανόητη ανακοίνωση προσπάθησε να πείσει αυτούς που ρευστοποιούσαν τα χαρτοφυλάκιά τους ότι όλα ήταν μία …παρεξήγηση και ότι ο αόρατος φόρος δεν υπάρχει, προς το παρόν τουλάχιστον.
Μόνο που αυτή η «παρεξήγηση» θύμισε για άλλη μία φορά στους ξένους επενδυτές ότι στην Ελλάδα φορολογείσαι όχι με βάση ένα σταθερό πλαίσιο αλλά ανάλογα με το πώς θα …ξυπνήσει ή τι θα θυμηθούν κάποια στιγμή η ηγεσία του ΥΠΟΙΚ ή ο κ. Θεοχάρης.
Το ουσιώδες και στην περίπτωση αυτή είναι ότι αυτοί που αποφάσισαν να μπούν στην έκδοση του πενταετούς ομολόγου ή που είχαν αποφασίσει να κρατήσουν στα χαρτοφυλάκιά τους ότι υπόλοιπα τίτλων δεκαετούς ομολόγου υπήρχαν στην δευτερογενή αγορά, τώρα θα είναι πολύ επιφυλακτικοί σε τυχόν ανανέωση των θέσεών τους όταν το φθινόπωρο ο ΟΔΔΗΧ θα επιχειρήσει να παρέμβει με νέες εκδόσεις προσπαθώντας να «πουλήσει» σε μεγάλα ξένα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά Ταμεία.
Με άλλα λόγια ότι είχε οικοδομηθεί από τον περασμένο φθινόπωρο σε «κλίμα εμπιστοσύνης» για να εκδοθεί στην γνωστή τιμή το πενταετές ομόλογο, αν δεν έχει τιναχθεί στο αέρα, σίγουρα έχει υπονομευθεί και δεν μπορεί παρά να ξαναχτισθεί σχεδόν από την αρχή, όπως και η προετοιμασία για την νέα γενιά εντόκων γραμματίων.
Το παρασκήνιο που είναι σε θέση να γνωρίζει το capital.gr αναφέρει ότι οι υπεύθυνοι της έμπνευσης αυτής της κίνησης από πλευράς ΥΠΟΙΚ δικαιολογούνται λέγοντας ότι δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να εφαρμόσουν τον νόμο που είναι σε ισχύ εδώ και πολύ καιρό και ότι το έκαναν αυτό λόγω των πιέσεων της τρόικα για την ενεργοποίηση των σχετικών διατάξεων.
Και …βρήκαν την κατάλληλη στιγμή!
Το μέγεθος της απελπισίας βέβαια των "διαχειριστών" αυτής της χαοτικής κατάστασης φάνηκε να χτυπάει "κόκκινο" όταν για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα επιχειρούσαν να αποδόσουν την αντίδραση των αγορών στην απειλή της πολιτικής αποσταθεροποίησης λόγω των επικείμενων εκλογών...
Ανεξαρτήτως της αφορμής αυτού του «μπάχαλου» που δημιουργήθηκε χθες, το αποτέλεσμα είναι ότι τα spreads και η αξιοπιστία του χρέους των ελληνικών ομολόγων γύρισαν αρκετούς μήνες πίσω, αλλά αυτή την φορά όχι γιατί τέθηκε εν αμφιβόλω η δυνατότητα εξυπηρέτησης του χρέους, αλλά το πώς θα φορολογεί το ελληνικό δημόσιο τους κατόχους αυτού του χρέους.
Το καταπληκτικό βέβαια είναι ότι ο «φόρος» αυτός για τον οποίο έγινε όλος αυτός ο χαμός, από την στιγμή που επιβεβαιώνεται με την μία ή την άλλη ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ για τώρα ή για το μέλλον, σαν τελικό αποτέλεσμα επιβαρύνει την τιμή του, δηλαδή το πόσο ακριβότερα ή φθηνότερα θα υποχρεωθεί να το πουλήσει το ελληνικό δημόσιο.
Με άλλα λόγια όχι μόνο διώχνει τους υποψήφιους αγοραστές, αλλά τελικά «προ-πληρώνεται» από το ίδιο το δημόσιο ο φόρος που πρόκειται στο τέλος να εισπραχθεί, αφού η αγορά «τιμολογεί» τον σχετικό τίτλο επιβαρύνοντάς τον με τον φόρο που πρόκειται τελικά να τον επιβαρύνει.
Διπλή ζημιά δηλαδή χωρίς κανένα κέρδος για τον εκδότη του χρέους, μία λόγω της εκ των υστέρων αναδρομικής χαοτικής κατάστασης στην φορολόγηση και άλλη μία λόγω της απώλειας στην τιμή…
Αν σε μία ξεκάθαρη αγορά όπως με τα ομόλογα γίνεται κάτι τέτοιο ποιος ξέρει που μπορεί να φθάσουν τα αντίστοιχα κατορθώματα σε ποιό περίπλοκες καταστάσεις όπως στις χρηματιστηριακές συναλλαγές και τους φόρους υπεραξίας…
Πηγή:www.capital.gr τουΓιάννη Αγγέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου