Αν η Ελλάδα έχει προοπτικές προσπορισμού ευημερίας είναι από την ενίσχυση του ρόλου της ως ενδιάμεσου κόμβου μεταξύ Ευρωζώνης και Κίνας. Να εκμεταλλευτεί δηλ. τη γεωγραφική της θέση ως πύλης της Ευρώπης για την κινέζικη οικονομία, αφού τα λιμάνια της είναι τα πρώτα που συναντά όποιο πλοίο βγει από τη διώρυγα του Σουέζ.
Η Μεγάλη Βρετανία και η Ιρλανδία τις τελευταίες δεκαετίες εκμεταλλεύτηκαν με επιτυχία τη θέση τους μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ από οικονομική σκοπιά, είτε χρησιμεύοντας σαν διεθνή χρηματοπιστωτικά κέντρα μεταξύ δυο μεγάλων οικονομικών ζωνών, είτε μέσω της χαμηλής φορολογίας ως πόλος έλξης αμερικάνικων επιχειρήσεων που ήθελαν να έχουν άμεση πρόσβαση στις ευρωπαϊκές αγορές.
Το πείραμα της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά θεωρείται ήδη επιτυχημένο. Ο Πειραιάς εξελίσσεται σε μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου, η επιχείρηση είναι κερδοφόρα, καταβάλλει φόρους, ενοίκιο στον ΟΛΠ και απασχολεί περί τα 1.200 άτομα σε βιώσιμες θέσεις εργασίας...
Αντιθέτως βιώσιμες δεν είναι οι θέσεις εργασίας του ΟΛΠ που αν δεν εισέπραττε το ενοίκιο από την Cosco για τους δυο προβλήτες θα έβγαζε ζημιές δεκάδων εκατ. και άρα αν κοβόταν η κρατική επιδότηση θα έβαζε λουκέτο αργά ή γρήγορα...
Μια έστω και οριακά κερδοφόρα ιδιωτική επιχείρηση προσφέρει στην κοινωνία πολύ περισσότερα από δεκάδες κρατικές φανερά ή κρυφά ζημιογόνες που επιβιώνουν προσφέροντας κακές υπηρεσίες και τρώγοντας τις «σάρκες» των φορολογουμένων και της κοινωνίας.
Σύμφωνα με το χθεσινό ρεπορτάζ του Capital, οι Κινέζοι έχουν μεγάλα επενδυτικά σχέδια για την Ελλάδα, τα οποία θα αρχίσουν να αποκαλύπτονται από την επικείμενη επίσκεψη του κινέζου πρωθυπουργού στην Αθήνα τον ερχόμενο Ιούνιο.
Πέραν του ΟΛΠ ενδιαφέρονται για το Ελ. Βενιζέλος και το αεροδρόμιο Ηρακλείου, τον ΟΣΕ, τα δίκτυα μεταφοράς ενέργειας και την ίδρυση μονάδων συναρμολόγησης βιομηχανικών προϊόντων στην Ελλάδα για να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα των προϊόντων που παράγονται εντός ευρωζώνης.
Τέτοιες δραστηριότητες εκτός από τις άμεσες θέσεις εργασίας δημιουργούν γύρω τους ένα σύνθετο και εκτεταμένο πλέγμα υποστηρικτικών οικονομικών δραστηριοτήτων.
Επιπλέον ο έλεγχος ενός ή δυο μεγάλων ελληνικών αεροδρομίων θα βάλει το ελληνικό τουριστικό προϊόν στην αχανή κινέζικη αγορά. Σήμερα από τα εκατ. κινέζων που επισκέπτονται την Ευρώπη ελάχιστοι επισκέπτονται την Ελλάδα και ακόμη λιγότεροι τη χρησιμοποιούν σαν σταθμό αεροπορικής μετεπιβίβασης...
Τις προθέσεις και τις προοπτικές των κινέζικων επιχειρήσεων στην Ελλάδα και τις επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης σε ποικίλους τομείς της ελληνικής οικονομικής δραστηριότητας τις διαβλέπουν τα διεθνή κεφάλαια που τρέχουν να λάβουν θέση στην Ελλάδα.
Οι προοπτικές αναβαθμίζονται καθώς τα τελευταία χρόνια μετά τη χρεοκοπία οι αντιδράσεις της «παλαβής» άκρας αριστεράς και δεξιάς που έκλειναν δρόμους, λιμάνια και εργοστάσια ή λίντσαραν ξένους, υποχωρούν. Οι μερίδες αυτές απομονώνονται από την κοινωνία που βιώνει τις συνέπειες της ανεργίας στην οποία συμβάλλει η παρεμπόδιση της οικονομικής λειτουργίας, η ενοχοποίηση του κέρδους και της επιχειρηματικότητας και της ασφάλειας...
Για να συμβούν όλα αυτά ή μέρος αυτών, θα χρειαστεί να επιταχυνθούν οι μεταρρυθμίσεις και να αυξηθεί η προσπάθεια σταθεροποίησης του πολιτικού συστήματος.
Οι πελάτες των κομμάτων, τα συνδικαλιστικά παράσιτα και οι κρατικοδίαιτοι ολιγάρχες μέσω ποικίλων πολιτικών μορφωμάτων αντιδρούν στις εξελίξεις γιατί αντιλαμβάνονται πως θα χάσουν τον προνομιακό τους ρόλο και δεν αντιλαμβάνονται πως το μοντέλο που εκμεταλλευόντουσαν δεν είναι βιώσιμο και έχει εκπνεύσει ήδη...
Επιχειρηματολογούν πως θα πρόκειται για επενδύσεις «κινεζοποίησης» του εργατικού πληθυσμού και των μισθών, γιατί αγνοούν ή αποκρύπτουν πως τους μισθούς δεν τους αυξάνουν οι κρατικές συμβάσεις και οι υποσχέσεις των πολιτικών, αλλά η αύξηση της ζήτησης εργατικών χεριών και μυαλών μέσω της δημιουργίας θέσεων εργασίας...
Στην Κίνα οι μισθοί έχουν υπερπενταπλασιαστεί με αυτό τον τρόπο τα τελευταία χρόνια, ενώ στην Ελλάδα με τον τρόπο των συνδικαλιστών και κομματαρχών συνεχώς μειώνονται.
Οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν για την Ελλάδα τη μεγαλύτερη ευκαιρία των τελευταίων δεκαετιών μετά το ευρώ. Η θέση εντός του ευρώ συμβάλλει στην ανάδειξη αυτής της ευκαιρίας.
Η χώρα πρέπει να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις γιατί ο κόσμος (η Κίνα και η Ευρώπη) δε θα περιμένουν πότε θα αντιληφθούν ο Τσίπρας, η Παπαρήγα, ο Κασιδιάρης, ο Κασσής και ο Προκόπης Παυλόπουλος με τον Τζαμτζή πως παίζεται το παιχνίδι της οικονομικής ανάπτυξης...
Με μια μικρή αύξηση του κόστους μεταφοράς θα μπορούσε κάποια γειτονική χώρα να παίξει το ρόλο αυτό.
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου